به گزارش سلامت نیوز به نقل از Frontiers in Neuroscience، اگر صدای جویدن، نفس کشیدن یا هورت کشیدن دیگران شما را به‌شدت عصبی یا مضطرب می‌کند، ممکن است فقط «حساسیت بیش‌ازحد» نباشد. پژوهشی جدید نشان می‌دهد میسوفونیا با برخی اختلالات روانی مانند اضطراب، افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) پیوندهای ژنتیکی مشترکی دارد.

میسوفونیا چیست؟

بیشتر ما از شنیدن صداهایی مانند کشیده شدن ناخن روی تخته‌سیاه احساس ناراحتی می‌کنیم.اما برای افرادی که به میسوفونیا مبتلا هستند، صداهایی کاملاً روزمره مثل جویدن، هورت کشیدن، خر و پف، یا حتی نفس کشیدن می‌تواند واکنشی شدید، استرس‌زا و گاهی فلج‌کننده ایجاد کند.

یافته‌های پژوهش چه می‌گویند؟

در مطالعه‌ای که سال ۲۰۲۳ توسط پژوهشگران هلندی منتشر شد، داده‌های ژنتیکی از سه پایگاه بزرگ (Psychiatric Genomics Consortium، UK Biobank و 23andMe) بررسی شد.

نتایج نشان داد افرادی که خودشان اعلام کرده بودند میسوفونیا دارند:

• بیشتر حامل ژن‌های مرتبط با اختلالات روان‌پزشکی بودند

• همپوشانی ژنتیکی با اضطراب، افسردگی، PTSD و حتی وزوز گوش (تینیتوس) داشتند

به گفتهٔ «دیرک اسمیت»، روان‌پزشک دانشگاه آمستردام:ژن‌هایی که فرد را نسبت به PTSD حساس می‌کنند، احتمال میسوفونیا را هم افزایش می‌دهند؛ این می‌تواند به وجود یک سامانهٔ عصبی مشترک اشاره کند.

این یافته احتمال استفاده از برخی روش‌های درمانی PTSD برای میسوفونیا را نیز مطرح می‌کند.

ژنتیک مشترک، نه لزوماً مکانیسم مشترک

پژوهشگران تأکید می‌کنند این نتایج به این معنا نیست که میسوفونیا دقیقاً همان مسیر زیستی اضطراب یا افسردگی را طی می‌کند، بلکه برخی عوامل خطر ژنتیکی مشابه‌اند.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند افراد مبتلا به میسوفونیا بیشتر تمایل دارند ناراحتی خود را درونی کنند.این پژوهش نیز ارتباط قوی با ویژگی‌های شخصیتی زیر را تایید میکنند:

• نگرانی مزمن

• احساس گناه

• تنهایی

• روان‌رنجورخویی (Neuroticism)

واکنش‌ها به صدا چقدر شدید است؟

واکنش به صداهای محرک می‌تواند از تحریک‌پذیری و خشم تا اضطراب شدید و اختلال در زندگی روزمره متغیر باشد.

برخی پژوهشگران معتقدند رنج اصلی میسوفونیا نه از خود خشم، بلکه از احساس گناه نسبت به این خشم ناشی می‌شود.

رابطه با اوتیسم؛ نتیجه‌ای غیرمنتظره

نکتهٔ جالب این مطالعه این بود که افراد دارای اختلال طیف اوتیسم (ASD) کمتر دچار میسوفونیا بودند؛ در حالی که معمولاً تحمل صدا در این گروه پایین‌تر است.

پژوهشگران نتیجه گرفتند که میسوفونیا و اوتیسم از نظر ژنتیکی تا حد زیادی مستقل از هم هستند.

میسوفونیا چقدر شایع است؟

یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۳ نشان داد:

• ۱۸٫۴ درصد از جمعیت بریتانیا درجاتی از میسوفونیا را تجربه می‌کنند

شرکت‌کنندگان گزارش دادند:

• احساس خشم و وحشت در برابر صداهای آزاردهنده

• احساس به دام افتادن و ناتوانی از فرار

• حساسیت به صداهایی مانند نفس کشیدن و بلعیدن که برای دیگران عادی است

بیش از ۸۶ درصد شرکت‌کنندگان حتی نام «میسوفونیا» را قبلاً نشنیده بودند.